ΘΥΜΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΕΣ???

ΘΥΜΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΕΣ???

         Αγαπητή μου φίλοι με της τελευταίες καταστάσεις στη Πάφο με τις εκλογές επαναδιμοσιεβο ένα παλιό μου άρθρο ξανά γιατί ταιριάζει απόλυτα με την κατάσταση στη Πάφο και παντού σε κάθε κυβέρνηση που λειτουργεί για ατομικούς μικρόψυχους καταστροφικούς σκοπούς.

Ένιωσα το καθήκον να μιλήσω για αυτό το θέμα και τους λόγους που κρύβονται πίσω από το θυμό.

         Συμφωνώ ότι υπάρχουν ευθύνες να αποδοθούν στους υπεύθυνους. Σκεφτήκατε μήπως αυτός ο θυμός έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες από ότι φαίνετε, ή από ότι νομίζεται?

       Φυσικά είναι καιρός να καθαρίσουν οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους και  λειτουργούν σαν παράσιτα. Να φανεί η πραγματική αλήθεια και οι σκοποί ορισμένων οργανωμένων συνόλων (κομμάτον). Να αποδοθεί δικαιοσύνη στο έπακρον. Για να δούμε όμως από πού αρχίζει αυτός ο παραλογισμός της αδικίας, και πού τελειώνει. Αυτούς που μας κυβερνούν, και δεν εννοώ μόνο την τωρινή κυβέρνηση αλλά όλες. Η μια έκτισε πάνω στην άλλη αυτό τον θυμό της αδικίας και τις διαφθοράς. Αυτούς εμείς τους βγάζουμε εκεί πάνω. Εμείς τους επιλέγουμε. Επιλέγουμε άτομα να μας αντιπροσωπεύσουν σύμφωνα με την δική μας συχνότητα, τα δικά μας πιστεύω. Αυτούς που συνηχούν στις δικές μας πεποιθήσεις που μεγαλώσαμε. Με λίγα λόγια επιλέγουμε αυτούς που είναι ίδιοι με εμάς. Και το κερασάκι στην τούρτα, επιλεγούμε και δίνουμε την ψήφο μας σε άτομα που υπόσχονται ότι θα βοηθήσουν εμάς και την οικογένεια μας με κάποιο τρόπο, αλλά όχι το σύνολο. Αφού αυτός που επιλεγούμε θα  μας βοηθήσει με ότι χρειαστούμε, να βάλουμε δηλαδή μέσων, οπωσδήποτε θα βοηθήσει πρώτα τον εαυτό του και μετά εμάς αν το θελήσει και το θυμηθεί. Πριν βγει στην εξουσία είναι ήδη λερωμένος και αυτό γίνεται με τη συγκατάθεση μας, αφού μόλις βγει μας υποσχέθηκε θα βάλει μέσον για μας. Και τι και αν υπάρχουν τόσοι νόμοι και κριτήρια θα τους παρακάμψει για μας. Άρα εμείς επιλέγουμε με λανθασμένα εγωιστικά κριτήρια αποκλειστικά για δικό μας ατομικό συμφέρων. Κανονικά θα έπρεπε να επιλέγουμε  άτομα που ενδιαφέρονται για το κοινό καλό και όχι το ατομικό. Εμείς που τον επιλέξαμε, στην θέση του θα πράτταμε ακριβώς το ίδιο. Να φτιαχτώ πρώτα εγώ και δικοί μου και μετά βλέπουμε. Γιατί τώρα τους κατηγορούμε? Κατηγορούμε δηλαδή τον εαυτό μας ότι κάναμε μια λανθασμένη επιλογή; Απλώς κοιμόμαστε μέσα στη πλάνη και περιμένουμε να γίνει κάτι σοβαρό και να χαθούν ζωές, να εμφανιστη μια μεγαλη διαφθορά για να ξυπνήσουμε για λίγο με το γνωστό τρόπο ότι φταίνε οι άλλοι.

          Πρόσφατα στις εκλογές πήγα να δω από κοντά τι γίνετε. Είδα φυλακισμένους ανθρώπους στο σκοτάδι της αγνοίας γεμάτους φόβο. Να προσπαθούν να επιλέξουν κάποιον άλλο φυλακισμένο στο σκοτάδι της άγνοιας,  δίνοντας του την δύναμη τους για να τους αντιπροσωπεύσει στο φως του έξω κόσμου που δεν έχουν επαφή ούτε καν γνωρίζει κανένας άπαυτους για το τι πρόκυτε. Άρα είναι φανερό και κατανοητό ότι ΘΑ  λένε λόγια που δεν  ΘΑ μπορούν να υλοποιήσουν  απλός μέχρι να πάρουν την δύναμη από εμάς. Δηλαδή τη ψήφο μας. Όλα αυτά αναφέρονται στα γραπτά των αρχαίων φιλόσοφων της δικής μας ελληνικής ιστορίας. Πράγματα που έχουμε ξεχάσει. Έχουμε ξεχάσει από πού ερχόμαστε και που πηγαίνουμε, αφήνοντας το εγώ να μας χειραγώγει. Έχουμε ξεχάσει να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο. Ενδιαφερόμαστε μόνο για μας, αλλά ούτε ακόμα και τον εαυτό μας δεν τον αγαπάμε, γιατί το εγώ δεν ξέρει από αυτά. 

          Ας πάμε τώρα λίγο πιο βαθιά στις ρίζες του θυμού. Παρατηρήσατε τα συναισθήματα που νιώθετε? Τον θυμό που βγαίνει προς τα έξω? Από πού βγαίνει όμως? Διερωτηθήκατε ποτέ για αυτό? Μήπως έχετε τον ίδιο θυμό που υπάρχει για πολλά χρόνια στην οικογένεια σας? Στις μεταξύ σας σχέσεις και την έλλειψη επικοινωνίας? Στα εγωιστικά κίνητρα για απόκτηση περισσότερων υλικών αγαθών? Στην αποδοχή του συζύγου, του γονέα, του προϊστάμενου που περνά συχνά πυκνά τα όρια σας και εσείς απλά το δέχεστε? Έτσι σας κάνει να νιώθετε απεριόριστη αδικία και ο θυμός να βράζει μέσα σας? Ίσως ακόμα και την ανάγκη να κατακρίνετε τους πάντες γύρω σας και μάλιστα πίσω από την πλάτη τους? Σκεφτείτε  και δώστε εσείς την απάντηση.

          Η κοινωνία μας είναι χτισμένη με την δομή της ιεραρχίας της πυραμίδας, η βάση της πυραμίδας είμαστε εμείς, οι απλοί πολίτες. Ο θύμος που εξωτερικεύουμε δίνει ακόμα περισσότερη δύναμη στους κυβερνόντες στην κορυφή της πυραμίδας για να παραμείνουν πεισματικά μέσα στην ίδια κατάσταση. Η βάση κρατά την κορυφή, η βάση τροφοδοτεί την κορυφή με ενέργεια. Είναι αδιανόητο να περιμένουμε από την κορυφή της πυραμίδας να αρχίσει η αλλαγή και να έρθει προς τα κάτω σε μας. Πράγμα αδύνατο με τους νόμους του σύμπαντος σε βαθμό που αγγίζει το ανόητο και το παράλογο. Η αλλαγή φίλοι μου αρχίζει πάντα από την βάση, και η βάση είμαστε εμείς. Ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί. Αν εμείς λύσουμε τα προβλήματα στη προσωπική μας ζωή και στην οικογένεια μας και αποκτήσουμε επικοινωνία και ειρήνη μέσα μας με το δίκαιο μέσα από το να αγαπάμε, τότε η βάση της κάθε πυραμίδας αλλάζει. Θα διαπιστώσουμε τότε ότι δεν έχουμε θυμό με την κορυφή της πυραμίδας αλλά με εμάς τους ιδίους. Απλώς αυτός ήταν ένας ακόμα τρόπος για να πούμε όπως πάντα, ότι φταίει κάποιος άλλος γι’ αυτό και όχι εμείς. Φταίει κάποιος άλλος που κουβαλούμε θυμό μέσα μας για δεκαετίες; Η άρνηση να κοιτάξουμε μέσα μας, στην πηγή των προβλημάτων και στην ανάγκη του εγώ μας να χειραγωγοί και να κατακρίνει τα πάντα συνεχώς.
          Νομίζετε ότι αν φύγει η κυβέρνηση αυτή την στιγμή θα αλλάξει τίποτα? Ναι, θα αλλάξει, θα επακολουθήσει ένα χάος και τελικά θα μπει κάποιος εκεί, ένα από τα ίδια. Άλλαξε ο μανολιώς και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς. Ακριβώς φίλοι μου ετσί έγινε στη Πάφο με τον τελευτεο δημαρχο. Και ο συνεχιστης του? ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ??? Τίποτα δεν θα αλλάξει προς την πλευρά που επιδιώκουμε. Πάλι θα υπάρχει το ρουσφέτι, πάλι η αδικία, πάλι αναξιοκρατία και πάλι  θα συνεχίσουμε να αφήνουμε όλα αυτά να περνούν τα όρια μας στην προσωπική μας ζωή. Ποιος φταίει για αυτό??? Ποιος ξέρει την αλήθεια και την αποσιωπά για να μην μπει σε φασαρίες, για να μην μπει σε μπελάδες και από πάνω να επωφεληθεί από το διεφθαρμένο άτομο που επιλέξαμε. Αφού όλοι το κάνουν ας το κάνω και εγώ. Όταν γυρίσει όμως ο τροχός φταίει ο εκλεγόμενος φυσικά, ποιος άλλος. Ποιος τον έβγαλε επάνω? Ποιος δέχτηκε το ρουσφέτι από τον εκλεγόμενο? Αν τολμάς άνθρωπε δες τον εαυτό σου στο καθρέφτη και απάντησε ή απλά κρύψου πίσω από την τρύπια ηθική σου και κάνε ότι και αυτός που υποστήριξες όπως συνήθως.

       Την επόμενη φορά που κάποιος θα έρθει να σου πει ψήφισεμε και θα σε βοηθήσω με την υπόθεση σου, αν θέλεις πράγματι να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά σου αγνοατον, κάνε τον πέρα και προχώρα. Ίσως έτσι κάνεις το καλύτερο που μπορείς για το σύνολο. Σκέψου το.

         Αλλάζοντας την βάση που αποτελείτε από εμάς, μαθαίνοντας να αγαπάμε και να συγχωράμε, συνειδητοποιώντας τους νομούς του σύμπαντος, τότε σταδιακά  κύματα ενέργειας φεύγουν από την βάση της πυραμίδας προς τα πάνω. Αν η κορυφή αδυνατεί να τα απορροφήσει και να εναρμονιστεί με την νέα ενεργεία που πηγάζει από εμάς, τότε η ενέργεια από μόνη της θα τους εξοστρακίσει. Χωρίς εμείς να κάνουμε απολύτως τίποτα.

        Αλλάζοντας τον εαυτό μας ,αναγνωρίζοντας των, συνειδητά και δίνοντας  περισσότερο σεβασμό στην ύπαρξη της ψυχής και του πνεύματος, που είναι δρόμος μονής κατεύθυνσης χωρίς επιστροφή, τότε η αλλαγή της ανύψωσης της δόνησης του συλλογικού υποσυνείδητου δεν πρόκιτε να είναι πια μια επιλογή αλλά ανάγκη.