Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Η απειροσύνη του παρόντα χρόνου- ενεργή αγάπη. Ά μέρος



Η απειροσύνη του παρόντα χρόνου- ενεργή αγάπη. Ά μέρος

Η απειροσύνη του παρόντα χρόνου είναι η κατάσταση όπου αναζητήθηκε σχεδόν από όλες τις κουλτούρες, τις τεχνικές, τις θρησκείες. Είναι θέμα προς αναζήτηση για την πνευματική εξέλιξη. Είναι το δώρο, το έπαθλο, ο στόχος χωρίς στόχο. Οι Ινδοί το ονομάζουν διαλογισμό Σαμάντι, οι Κινέζοι βι βεν ντι, οι Χριστιανοί Αγία Πεμπτουσία. Εξέλιξη του πρανά, φόρτιση του Τσι.  Κατάσταση Ζεν , ένωση , αληθινός εαυτός, νιρβάνα. Όλα αυτά μιλούν για το ίδιο πράγμα, ψάχνουν για το ίδιο πράγμα.

Τώρα για τον αναζητητή της αλήθειας της λεωφόρου της καθαρής πνευματικότητας, ισχύουν όλα αυτά. Ότι προαναφέρθηκε περιλαμβάνεται στην ενεργοποίηση της καρδιάς. Μετουσίωση του κέντρου της καρδιάς σε ιερό κέντρο. Πώς όμως φτάνετε εκεί? Πρώτα επιβάλλεται ο περιορισμός της σκέψης. Πως όμως περιορίζεται μία διαβρωμένη από το σύστημα σας, σκέψη της επιθυμίας και της πλάνης; Πως όμως καθαρίζεται το σύστημα, όταν τα κατώτερα κέντρα σας είναι γεμάτα από φυσικά και αιθερικά σκουπίδια; Γίνεται μέσω του καθαρισμού των εσώτερων οργάνων, της αλλαγής της διατροφής σε χορτοφαγική και μέσω του καθαρισμού των τσάκρα με χρόνια μελέτη για αναβάθμιση τους. Αυτό είναι το πρώτο βήμα ή μία σειρά από μικρά βήματα. Έτσι σιγά σιγά η σκέψη αδειάζει, σπάζουν οι πυρήνες συναισθηματικής μνήμης στα κατώτερα ενεργειακά κέντρα και βασικά αυτό ξεκινά από το πεπτικό σύστημα σας στο φυσικό σώμα και κατόπιν στο αιθερικό σώμα.

Ο καθαρισμός των εσώτερων οργάνων είναι ένα αρχικό στάδιο αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι το πρώτο στάδιο. Μπορεί να θεωρηθεί και μέσω στάδιο. Σε κάποια στιγμή ο αναζητητής χρειάζεται να καθαρίσει το υλικό του σώμα εσωτερικά γιατί αυτός είναι και ο ριζικός λόγος που δυσκολεύεται να έχει έλεγχο στις σκέψεις του. Ακόμα όμως και αν καθαρίσει τα εσώτερα όργανα του και αναβαθμίσει και μετουσιώσει τα ενεργειακά του κέντρα, οι σκέψεις με Λόγο όμως, είναι καθοριστικής σημασίας για να ανοίξει η καρδιά του. Όχι σκέψεις χωρίς λόγο. Το θέμα είναι ότι δυσκολεύεται να φύγει από το φόβο ανάλυσης κατάστασης της ζωής του (σκέψεις χωρίς λόγο- μουρμούρα του μυαλού). Δυσκολεύεται να αγαπά χωρίς να κατέχει. Δυσκολεύεται να ακολουθεί πρότυπα χωρίς να ταυτίζεται. Δυσκολεύεται να ‘Είναι’ χωρίς να προσκολλάτε.

Καμία τεχνική, σύστημα, κουλτούρα, θρησκεία δεν είναι το ζητούμενο. Μπορεί ο αναζητητής να ακολουθήσει οποιοδήποτε απο τα πιο πάνω, αλλά όταν φτάσει σε βαθιά σημεία, επιβάλλεται να αφήσει αυτό το δρόμο και να προχωρήσει στην καθαρή πνευματικότητα έτσι ώστε να του δοθεί νέα κατεύθυνση. Οποιοδήποτε δρόμο επιλέξει ο αναζητητής για να ξεκινήσει την εξέλιξη του, είναι απλά ένας δρόμος πάνω στο υλικό πεδίο χωρίς τέλος. Για να ανυψωθεί και για να του δοθούν οι κεκτημένες δυνάμεις του, επιβάλλεται να ελαφρύνει και να αφήσει πίσω του ότι έχει αποκτήσει μέχρι αυτή τη στιγμή. Γνώσεις που τον ανέβασαν μέχρι αυτό το σημείο είναι πλέον αχρείαστες. Για να ανοίξει η διανόηση του περισσότερο, για να ανοίξει τα φτερά του, χρειάζεται να αφήσει πίσω του όλα αυτά που τον έφεραν μέχρι εδώ, για να ελαφρύνει και να καλωσορίσει μέσα του το νέο. Αν αδυνατεί να το κάνει αυτό, τότε δεν κάνει χώρο μέσα του για το νέο. Άρα απλά θα συνεχίσει να κάνει τους ίδιους κύκλους στον ίδιο δρόμο. Ακούγεται δύσκολο όμως να αφήσει πίσω του την χρόνια εκπαίδευση του. Πως λες σε ένα άτομο να αφήσει τη γνώση, το σύστημα που ακολουθεί ολόκληρη τη ζωή του; 

Απλά χωρίς πολλά λόγια, σας λέμε να αρχίσετε να σκέφτεστε με την καρδιά και να ακολουθείτε την διαίσθηση σας. Απλή πράξη νοητική και υλική μαζί κάθε στιγμή. Ακολουθώντας την διαίσθηση σας στο χρόνο της στιγμής, σταδιακά θα αναγνωριστεί η προσκόλληση σας στο σύστημα και τότε θα μπορέσετε να εξελίξετε αν χρειάζεται, το ίδιο το σύστημα, ή απλά να το αφήσετε
πίσω σας. Να αναφέρουμε ότι οποιοδήποτε σύστημα μπορείτε να το εξελίξετε μόνο μέσα από ανοιχτή καρδιά, αλλιώς θα ανακατευτεί και το ήδη υπάρχον. Η εξέλιξη μέσα από ανοιχτή καρδιά  φέρνει ανοδική συνέχεια στο σύστημα που  πιθανόν δεν θα είναι καταχωρημένο από τους αρχαίους δημιουργούς του συστήματος αυτού. Τότε είναι που ο αναζητητής μπαίνει στον παρόντα χρόνο. Τότε είναι που αρχίζει να ησυχάζει ο νους. Τότε είναι που φαίνεται στο βάθος του τούνελ ο αληθινός εαυτός.


Τριγωνικό συμβούλιο της τάξης Μελχισεδέκ