ΠΥΡΗΝΕΣ ΦΩΤΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΠΥΡΗΝΕΣ ΦΩΤΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΩΣ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

       

        <<Αγαπημένοι σας χαιρετάμε και πάλι.

 Η δυνατότητα της ψυχής σας να διασπάται σε πολλαπλάσια ισότιμα και να έχει ταυτόχρονες πολυδιάστατες οπτικές ενσαρκώσεις, σας κάνει να προχωρείτε με υπερηχητικές ταχύτητες εξέλιξης. Το κέλυφος που αναγνωρίζεται ως ζωή, τώρα που σπάζει το αναγνωρίζετε ως πλάνη της πολικότητας σας. Αναγνωρίζεται ως μια κατάσταση που σκόπιμα βάλετε εκεί για να μπείτε στην διαδικασία για να μελετήσετε την υπόσταση σας. Αγαπημένοι, ο Δούρειος Ίππος όπως τον λέγετε από τα παλαία χρόνια, τώρα φαίνεται τόσο ψεύτικος και κενός μέσα του. Η πλάνη είναι η αιτία για να βρείτε την αλήθεια μέσα σας. Το κατεστημένο είναι απλά ένα πρόγραμμα όπως αυτά που έχετε στους υπολογιστές σας, ένα πρόγραμμα που η δουλειά του είναι να σας ανεβάσει στις διαστάσεις του χρόνου ως προς την κίνηση της ροπής του κατώτερου σας δυναμικού. Έτσι καταλαβαίνετε τι είναι αυτό που αποκαλείτε σύμπαν γύρω σας και αυτό αγαπημένοι είναι ένα κέλυφος, Δούρειος Ίππος που σας περιβάλλει.

         Η αληθινή υπόσταση που περιβάλλει την ύλη σας, που αποκαλείτε διαστάσεις, διαστέλλονται και αναδημιουργούνται σε μια πορεία του απείρου χρόνου προς την ταλα΄ντευση της εξωτερικής όψης της αγάπης, δηλαδή τα συναισθήματα σας. Αυτό που θέλουμε να πούμε, αν κατανοείτε τα συναισθήματα σας ως μια υπαρκτή εκπαιδευτική ενέργεια, τότε έχετε μπροστά σας το θαύμα του χρόνου στις διαστάσεις του σύμπαντος. Εργάζεστε ακριβώς με παρόμοιο τρόπο, εφόσον η ροή είναι συνεχές. Αγαπημένοι ίσως αυτά να σας ακούγονται πολύ εξειδικευμένα για να τα κατανοήσετε. Τα κύματα που παράγεται με τις σκέψεις σας που προέρχονται από τα συναισθήματα σας, αλλάζουν, παρεμβάλλουν, δημιουργούν  το σύμπαν ολόκληρο. όπως ανέφεραν οι παλαιοί αρχαίοι σας, οι δονήσεις είναι κυματιστός χρόνος μέσα στην κάθε διάσταση με διαφορετικό τρόπο.

Η άγνωστη επαφή που έχετε με κάθε νέο τρόπο αναγνώρισης των διαστάσεων δημιουργεί μέσα σας την αέναη ενέργεια της αγάπης χωρίς όρους. Αυτή είναι η ουσία των προγενέστερων επεισοδίων ζωής που επιλέγεται να πάρετε αποκτώντας την εμπειρία μαθημάτων. Ο Δούρειος Ίππος είναι εντελή η αναγνώριση του ιδίου εαυτού σας στο ποιος πραγματικός είσαστε και πιο μέσα, τί είσαστε. Ναι αυτό το έχετε ήδη σπάσει, δεν αποδέχεστε πια την πλάνη των κυβερνήσεων, δεν αποδέχεστε πια την πλάνη οργανωμένων πολυεθνικών συστημάτων, δεν αποδέχεστε πια την πλάνη που παράγουν τα συστήματα φόβου, δεν αποδέχεστε ούτε πια την κατώτερη σας δόνηση ως δράση- αντίδραση. Ψάχνετε το κάτι διαφορετικό και αυτό είναι οι δομές των διαστάσεων και συνδιαστάσεων που αποτελείται το σύμπαν. Όλα αυτά όμως θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι γύρω από το κέντρο του δημιουργού. Για εσάς είναι πάνω και κάτω, μπροστά πίσω, αριστερά δεξιά, πολικότητα. Στην ουσία είναι η απομάκρυνση της σκέψης από το κέντρο, την πηγή του δημιουργού, που γεννάει την πολικότητα.

         Αγαπημένοι στα επόμενα έτη θα διαπιστώσετε ότι η πολικότητα είναι μια δομή αντίθετων που εσείς την δημιουργείται. Όσο περισσότερο  εναρμονίζεστε με αυτή, τόσο πιο κάτω πηγαίνετε στα κατώτερα ρευστά σας και τόσο πιο πολύ μεγαλώνει η αντιπαράθεση μεταξύ σας. Όσο περισσότερο κτίζετε τον Δούρειο Ίππο της πλάνης μετά ξαναμπαίνετε στην διαδικασία να τον αναγνωρίσετε και να τον διαλύσετε. Ναι συμβαίνει και αυτό, ένα παιχνίδι που παίζεται για να μάθετε όλες τις οπτικές παραπλεύρους κάθε αρετής που επιλέγετε να μελετήσετε. Διαπιστώνετε στην πορεία ότι δεν μπορείτε να πάτε πιο πέρα γιατί αφήσατε κάτι κενό κάπου εκεί πίσω. Έτσι ξαναδημιουργείτε τον Δούρειο Ίππο της πλάνης να τον ξαναγνωρίσετε, να τον ξανασπάσετε για να μάθετε από την αρχή και να καλύψετε το κενό που αφήσετε πίσω, έτσι γίνετε, έτσι κάνετε, δεχτείτε το. Ένα παιχνίδι που παίζετε για να μάθετε όλες τις οπτικές κάθε αρετής που επιλέξατε να μελετήσετε. Αν πάτε εναντίον αυτού που σας ταλαιπωρεί τότε μεγεθύνετε τον Δούρειο ίππο της πλάνης. Αν το αποδεχτείτε τότε έχετε την δυνατότητα της ανώτερης αντίληψης για να σας περιβάλλει μια αναγνώριση του μαθήματος. Τότε η πλάνη Δούρειος Ίππος, πρόγραμμα, με ένα πάτημα του πλήκτρου της εσωτερικής κατανόησης σβήνετε έτσι απλά. Μα πως, θα σκεφτείτε; Απλά λέμε ξανά, έτσι απλά. Όλη η κατάσταση της ανέλιξης σας στηρίζεται στην κατανόηση, επίγνωση των μαθημάτων. Προχωρήσατε αγαπημένοι τόσο πολύ μέσα στις διαστάσεις των εσωτερικών πεδίων σας, που πια βιώνεται εν μέρη αυτά που λέμε πιο πάνω. Λίγο επιστημονικά ακούγονται, αλλά έτσι είναι.

                Η ακεραιότητα σας γίνετε κατανόηση της ένωσης με την ολότητα και η ολότητα γίνετε απλή καθημερινή υπόσταση σας. Αυτή είναι η αλήθεια σας ως ψυχές σε σώμα φτιαγμένες από την βαριά ύλη. Και αυτό τώρα βρίσκετε σε μια ύφεση μέσα σας, αφού τώρα δεν καταλαβαίνετε που να κατευθυνθείτε με τόσους πολέμους και πόνο που λαμβάνουν χώρα στον πλανήτη σας. Σας λέμε μην εναρμονίζεστε μαζί τους, απλά προσπαθούν να βρουν τον δικό τους Δούρειο ίππο στο δικό τους παιχνίδι. Ναι να νοιάζεστε αλλά να μην εναρμονίζεστε- συνδέεστε με αυτά. Ναι να προσπαθείτε για το καλύτερο, αλλά πρώτα να εναρμονίζεστε με το ανώτερο δυναμικό σας και μετά να μπείτε στην κίνηση της αλλαγής, αλλιώς η κίνηση της αλλαγής μπορεί να επέλθει σαν μπούμερανγκ εναντίον σας.

           Η αλλαγή φυσικά δεν έρχεται με το να σταματήσετε και να μην αφήσετε να εκδηλώθουν αυτά που θεωρείτε ότι δεν είναι καλά. Άστε τα να εκδηλωθούν, κατανοήστε το ανώτερο σχέδιο γιατί υπάρχει το ανώτερο σχέδιο, που όλα λειτουργούν με αρμονικό χαρακτήρα Αυτό όμως δυσκολεύει όταν τα βλέπετε μόνο από την δική μας οπτική. Αποδεχτείτε τα, έτσι λειτουργείτε από το κέντρο σας. Λειτουργήστε από το στάδιο του ειρηνοποιού και όχι του τιμωρού, αυτό δεν φέρνει ειρήνη αλλά απλά συνεχίζει την ροή  της δράσης-αντίδρασης και την επέκταση της ίσως σε πιο μεγάλους κύκλους. Η ισορροπία του πλανήτης σας επέρχεται όταν δράτε από το δικό σας κέντρο ισορροπίας αφού καταφέρετε να το δημιουργήσετε μέσα σας πρώτα. Ότι επιζητάτε να γίνει έξω από εσάς, κάντε το αγαπημένοι πρώτα μέσα σας. Έτσι ο πλανήτης σας αλλάζει προς την κατεύθυνση του Θεού-Δημιουργού- Αγάπης.>>

Συμβούλιο Γερόντων Μελχισεδεκ

Εδώ το συμβούλιο αναφέρετε με έμμεσο τρόπο στην κατάσταση  των θεμάτων που επικρατεί στον πλανήτη μας.  Εδώ και  δύο χρόνια γίνεται μια πιεστική προσπάθεια μιας μεγάλης εμπλοκής διαμάχης που δεν καταλήγει όμως στο ποθητό αποτέλεσμα των εμπλεκομένων για τον λόγο ότι πολλοί άνθρωποι έχουν στραφεί στο πνεύμα, εφόσον όλοι οι άλλοι δρόμοι έχουν σχεδόν κλείσει. Οι καταστάσεις του πλανήτη έχουν μια πιο πολυμορφική φάση ουδετερότητας. Η ουδετερότητα έχει ανέβει πάρα πολύ. Όμως άλλο ουδετερότητα και άλλο απάθεια. Δεν είναι φυσικά να κλείνουμε τα μάτια σε ότι γίνεται αλλά να μην μπαίνουμε στην θέση του απέναντι, ότι γίνεται γύρω μας, κοντά μας ακόμα και μέσα μας, να μην συνδεόμαστε. Όσο η μάζα των ανθρώπων συνδέονται με τα γεγονότα του πόνου και της στέρησης, τόσο οι κακουχίες και πόλεμοι θα συνεχίζονται . Αν συνδεθούμε με την αγάπη του δημιουργού Θεού, πηγή του φωτός και της αγάπης τότε ίσως καταφέρουμε να έχουμε το ποθητό συνεχές της ισορροπίας των δυνάμεων στον πλανήτη μας, όπως αυτό που ήρθαμε να είμαστε. Και αυτό μόνο με την αγάπη γίνεται, τίποτε άλλο.

Αθανάσιος Παναγή

Πνευματικός Σύμβουλος

Ενεργειακός Θεραπευτής

Δάσκαλος Σεμιναρίων Πνευματικής Αφύπνισης για την 5^ην διάσταση

email: thasos111@gmail.com

Και στο facebook

pirinesfotos.blogspot.com

Το παρών δελτίο μπορείτε να το διαδώσετε με όποιο τρόπο επιθυμείτε και να το χρησιμοποιήσετε όπως επιθυμείτε, διατηρώντας πάντα το όνομα και τα στοιχεία του συγγραφέα και της πυγής της προέλευσης του μηνύματος.

Για όσους δεν έχουμε τα στοιχεία τους, αν επιθυμείτε να λαμβάνετε αυτά τα μηνύματα παρακαλώ στείλτε το αίτημα σας στο e-mail που αναγράφετε πιο πάνω για να καταχωρηθείτε στην λίστα με τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις.

Επίσης αν επιθυμείτε να μην λαμβάνετε αυτά τα μηνύματα, παρακαλώ πάλι να ακολουθήσετε τα ίδια βήματα στο ίδιο e-mail με το αίτημα σας, ώστε να αφαιρεθείτε από την λίστα με τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις.

Απαραίτητα στοιχεία και για τους δύο λόγους:

Χώρα και Πόλη διαμονής:___________

Ονοματεπώνυμο:___________

Email:___________________

Ευχαριστούμε για την κατανόηση και συνεργασία σας στη συμμετοχή και επέκταση στο φως του κόσμου.

                                                                            

Επίγνωση και Εγώ

Επίγνωση και Εγώ

Όπως γνωρίσουμε όλοι μας όταν κάτι έρχεται στη ζωή μας και δημιουργεί πόνο, σημαίνει ότι κάτι δεν κάνω με Σοφία, κάτι αγνοώ, κάτι δεν καταλαβαίνω. Ότι υπάρχει μπροστά απ’ αυτό – έλλειψη, απόγνωση, απογοήτευση, πικρία – και όλα τα άλλα χαμηλά συναισθήματα, παράγουν πόνο. Παράγουν πόνο γιατί υπάρχει πιο μπροστά, στην πρώτη γραμμή, ο μασκαρεμένος φόβος. Ο φόβος του να αποκαλύψω το μυστικό, να χάσω κάτι που μου ανήκει, να με μειώσει κάποιος, να μου κλέψουν την ηρεμία μέσα μου, και πολλά άλλα. Γενικά ο φόβος να μην γίνει κάτι που να αποκαλυφθεί το φως της ψυχής μου, που την έχω κλεισμένη μέσα στα τείχη του Εγώ. Έτσι κάθε κατάσταση που έχει ως αποτέλεσμα τον πόνο με οποιοδήποτε τρόπο, κτυπά στα τείχη του Εγώ μας. Το Εγώ κτυπιέται με οποιοδήποτε τρόπο και πονούμε. Αυτό είναι το τελευταίο εργαλείο που έχει το σύμπαν για να μας κάνει να ξυπνήσουμε και να αφήσουμε το φως μας να λάμψει.

Το θέμα τώρα είναι, τί κάνουμε την ώρα που γίνεται κάτι και πονάμε. Ψάχνουμε λύσεις-υποκατάστατα; Λύσεις που δεν βγάζουν πουθενά και απλά παίζουν τον ρόλο του παυσίπονου; Πρώτα ψάχνουμε τους εθισμούς μας – τροφή, φαγητό, γλυκό –, ευθύνες σε τρίτους, άλλους ανθρώπους, απορρόφηση ενέργειας από άλλους, και άλλα πολλά που μπορεί να εφεύρει ο κάθε ένας από εμάς. Πράγματα που όταν τα κάνουμε δεν ξεφεύγουμε από τον πόνο ποτέ, απλά αλλάζουμε για λίγο το χρώμα του, την υφή του – Παυσίπονα... Το Σοφό για να ξεφύγουμε είναι να στραφούμε μέσα μας, να δημιουργήσουμε την εγρήγορση της Επίγνωσης. Μετά από το γεγονός και μετά από κάθε γεγονός που εξελίσσεται και τελειώνει και αφήνει κατάλοιπο τον πόνο, επιβάλλεται εκεί να σκεφτούμε και να συλλογιστούμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1.       Τί προσπαθώ να πάρω από αυτό που συμβαίνει;

2.       Γιατί δεν το παίρνω;

3.       Γιατί καταλήγω στον πόνο;

4.       Τί μας προσφέρει τελικά όλο αυτό;

5.       Ποιό κενό προσπαθώ να γεμίσω με τα παυσίπονα, εθισμούς, λύσεις που επιλέγω;

Ψάχνοντας και απαντώντας τις πιο πάνω ερωτήσεις μπορούμε να καταλάβουμε τον εαυτό μας καλύτερα.

Παραδείγματος χάριν, αν όταν είμαι απογοητευμένος τρώω γλυκά τότε επιλέγω μια ψευδαίσθηση της Αγάπης για να ξεπεράσω την απογοήτευση μου. Στην ουσία όμως η απογοήτευση είναι μια απώλεια του κέντρου μου, ένα χάσιμο της Αγάπης, άρα επιλέγω τα γλυκά, συνήθως σοκολάτες, που μπορούμε να τις αποκαλέσουμε και ψευδαίσθηση της Αγάπης – παυσίπονα! Μετά όμως που τρώω τη σοκολάτα νιώθω και άλλη απογοήτευση που έφαγα γλυκά, και έτσι συνεχίζεται ο κύκλος – απογοήτευσα τον εαυτό μου γιατί ξέρω πως δεν είναι καλό να τρώω τόσα πολλά γλυκά.

Άλλο παράδειγμα είναι όταν δύο άτομα έχουν μια σχέση – φιλική, ερωτική, συναδελφική – δεν έχει σημασία , γίνονται σε όλα τα είδη αφού έχουν την ίδια βάση έκφρασης. Ο ένας από τους δύο να τραβά από τον άλλο ενέργεια γιατί δεν μπορεί να παράξει τη δική του. Να τον πιάνει ο φόβος και να ορμά πάνω στον άλλο, και στην ουσία να τον πνίγει, για να πάρει από αυτόν τη συμπαράσταση, τη βοήθεια, την αγάπη του, την ενέργεια του. Αν αυτό γίνεται κάποιες φορές είναι εντάξει. Ολοι χάνουμε κάποτε την ισορροπία μας, αν όμως γίνεται επανειλημμένα τότε δεν είναι εντάξει. Να ξέρουμε ότι ο κάθε φόβος όταν μας πιάνει, μας κλείνει από την ένωση με το ανώτερο, και τότε θα αποταθούμε να βρούμε (με πανικό πάντα) και να πάρουμε ενέργεια από άλλους ανθρώπους γύρω μας – παυσίπονα. Στις πολλές φορές που το κάνουμε, κάποτε το πηγάδι στερεύει, και ο πόνος φέρνει αναπόφευκτα περισσότερο πόνο όταν πλέον δεν μπορούμε να τραφούμε ενεργειακά από τους άλλους. Και πονούμε όταν σκεφτόμαστε “αφού το κάνω τόσο καιρό τότε γιατί να μη μου δίνει και τώρα” και συμπεραίνουμε ότι δεν μας αγαπούν. Όχι. Απλά το άλλο άτομο κουράστηκε να δίνει συνέχεια. Είναι και αυτό δική του ευθύνη να σταματήσει να δίνει. Δεν είναι σωστό αυτό το πράγμα. Δε βγάζει πουθενά. Απλώς είναι παυσίπονο. Έτσι και το άτομο που δίνει θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει και να υποδείξει στο άλλο άτομο πως πρέπει να εφευρίσκει μόνο του τη δύναμη να σηκώνεται από κάτω. Δυστηχώς το σύστημα, μας έμαθε ότι αυτό το πράγμα, η συμπαράσταση, είναι κάτι σωστό. Όχι! Μπορούμε να υποδείξουμε το δρόμο αλλά όχι να κουβαλήσουμε τον άλλο. Πρέπει να μάθει να περπατά μόνος του και εμείς να περπατήσουμε μαζί του αν φυσικά το επιθυμούμε. 

Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να διερωτηθούμε ποιό κενό προσπαθούμε να καλύψουμε. Να μπούμε δηλαδή στην Επίγνωση την ώρα που γίνεται, ακριβώς την ώρα που γίνεται, την ώρα που πάμε να πράξουμε, να τραβήξουμε τον εαυτό μας πίσω στην απομόνωση, έστω για λίγα λεπτά. Ποιό κενό καλύπτει αυτή η ψευδαίσθηση; Παυσίπονα. Η απάντηση ίσως μας σοκάρει. Θα δούμε ότι είναι ένα καθαρό κατώτερο Εγώ που μας ταλαιπωρεί. Θα δούμε ότι πολλές φορές μπορεί να το κρύβουμε από τον έξω κόσμο διότι μέσα μας ντρεπόμαστε να το βγάλουμε προς τα έξω, γιατί αν φανεί ξέρουμε μέσα μας ότι είναι άρρωστο και σχεδόν ανώμαλο. Η γέφυρα για να φτάσουμε σε αυτή τη διαπίστωση είναι η Επίγνωση. Η Επίγνωση την ώρα ακριβώς που γίνεται. Να προσπαθήσω να αποστασιοποιήσω των εαυτό μου από το συμβάν. Γίνεται ναι. Απλά γίνεται στο σύμπαν, όχι σε εμένα. Έτσι ακόμη και αν ο εαυτός μου είναι ο στόχος δεν πρέπει να το πάρω προσωπικά. “Απλά γίνεται”. Αν δεν το εισπράξω εγώ τότε γίνεται απλά στο σύμπαν. Δε γίνεται σε εμένα. Απλά γίνεται κάπου. Στο σύμπαν του ατόμου που το κάνει. Αν δεν το εισπράξω τότε θα μείνει σε αυτόν. Αν το πάρω ότι γίνεται σε εμένα τότε θα πρέπει να ανταποκριθώ, να αμυνθώ, να επιτεθώ, να κάνω κάτι τελοσπάντων. Δράση-Αντίδραση-Κάρμα. Όχι. Δεν πρέπει να αντιδράσω με αυτό τον τρόπο. Στην ουσία δεν πρέπει να αντιδράσω καθόλου. Απλώς αφήνω το άτομο να δράσει αλλά δεν αντιδρώ στην πράξη του. Η ουσία δεν είναι η αντίδραση αλλά να στείλω έξω Σοφία. Απλά γίνεται αλλά όχι σε εμένα. Δεν επιτρέπω σε κανένα να παρεμβάλει το δικό μου κέντρο. Έτσι με την εγρήγορση της επίγνωσης μπορώ να βρω το κενό μέσα μου και να το καλύψω αφού το καταλάβω πρώτα.

Αυτός είναι ένας δρόμος κατανόησης που περνά από τη γέφυρα της επίγνωσης προκειμένου να φτάσει στη ρίζα του κατώτερου Εγώ. Έτσι έχω την ευκαιρία να γεμίσω αυτό το κενό που προκαλεί πόνο μέσα μου. Κάθε φορά που το κάνω αυτό να ξέρω ότι η εσώτερη δύναμη μου, η δύναμη της ψυχής μας, αρχίζει να φαίνεται και να λάμπει από μακριά. Αρχίζει να σπάζει αυτή η φυλακή που κρύβουμε μέσα στη ψυχή μας με γύρω-γύρω τα κάγκελα του Εγώ. Επομένως, κάθε σχέση μας θα αρχίσει να βελτιώνεται και το σύμπαν θα αρχίσει να ρέει την αφθονία πάνω μας σε όλα τα επίπεδα, όπως αυτό το κατανοεί κάθε μυαλό.

Αθανάσιος Παναγή